- φλομίς
- (phlomis). Γένος χειλανθών φυτών, που φυτρώνουν στις παραμεσόγειες χώρες και στην εύκρατη Ασία. Είναι πολυετείς πόες με απλά φύλλα και άνθη μεγάλα κοκκινωπά ή κίτρινα. Περλαμβάνει περίπου 80 είδη, ορισμένα από τα οποία φυτρώνουν και στην Ελλάδα και είναι γνωστά με ονόματα όπως αγκάθαρος, ασφάκα, αφάκα, σφάκα και φλόμος.
* * *-ίδος, η, ΝΑβοτ. γένος, σύμφωνα με τη σύγχρονη ταξινόμηση, αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών που ανήκει στην οικογένεια λαμιίδες τής τάξης λαμιώδη και περιλαμβάνει 100 περίπου είδη, από τα οποία οκτώ απαντούν αυτοφυή στην Ελλάδα, κν. γνωστά ως αγκάθαρος, ασφάκα, αφάκα, σφάκα, φλόμος, καλογρίτσα κ.α.αρχ.φρ. «φλομὶς λυχνῑτις» — είδος φυτού τα φύλλα τού οποίου, λόγω τών απορροφητικών τους ιδιοτήτων, χρησίμευαν ως θρυαλλίδες λυχνιών (Διοσκ.).[ΕΤΥΜΟΛ. < φλόμος + κατάλ. -ίς, -ίδος (πρβλ. καλαμ-ίς, τευτλ-ίς). Ως επιστημον. όρος τής νεοελλ., η λ. είναι αντιδάνειο, πρβλ. νεολατ. phlomis].
Dictionary of Greek. 2013.